Op deze pagina vindt u informatie over zwarte gaten geschreven door Justin van Rietbergen

Algemeen

De eerste ideeën over zwarte gaten kwamen in 1790 door de Engelse geoloog John Michell en de Franse wiskundige Pierre-Simon Laplace. Ze kwamen eerst achter het bestaan van onzichtbare sterren. Ze berekende samen met de wetten van newton en massa. Door de omvang van objecten waarvan de ontsnappingsnelheid groter is dan de licht snelheid. In 1905 kwam Albert Einstein met zijn speciale relativiteitstheorie. Daarna kwam hij in 1916 met een relativiteitstheorie die een nieuwe theorie van zwartekracht was. Enkele maanden later kwam Karl Schwarzschild erachter dat de relativiteitstheorie het voorspelde van het zwaartekracht en puntmassa eigenlijk bleek een waarnemingshorizon te zijn. In 19399 kwam student H. Snyder met de eerste echte nauwe berekening van de vorming van een zwart gat uit een gasbol.

Zwarte gaten worden omschreven in drie parameters: massa, elektrische lading en impulsmoment daarom vinden wetenschapper de “eenvoudigste” objecten in natuurkunde.

soorten de massa hangt af welk van de 4 soorten je hebt. Bij miniatuur zwarte gaten is de massa niet heel groot ,want het is de kleinste van de vier. De massa bedraagt tussen 0,02 milligram tot de massa van de maan en is 1 millimeter groot. De 2e genaamd de stellaire zwarte gaten met een omtrek van 5 tot 100 zonnenmassa’s en is 30km groot. Dan heb je middelzwaar die heeft wel een zonnenmassa van 500 tot 1000. Deze zwartengaten zijn wel 103 km en dus de straal van de aarde. Als laatste heb je de grootste die wel de massa een miljoen keer heeft van de zon. Een heeft een oppervlakte van ongeveer de afstand van de zon naar de aarde (149,6×109 m).

ontstaan De meeste zwarte gaten zijn overblijfselen van hyper- en supernova explosies. Als de exploderende ster bijna 5 keer zo

zwaar is als de zon implodeert de kern van de ster en ontstaat er een zwart gat.

e Wix Blog!